Scandinavië: meerdaagse kanotocht, Berslagsledentrail en Stockholm

voorbereidingen & het plan

Op het reisforum had ik enkele oproepen gelanceerd tot het zoeken van reisgenoten die mee naar Zweden willen voor een kanotocht en een hikingavontuur. Er waren wel enkelen die antwoordden, maar echte mensen die meegaan heb ik niet gevonden, dus het werd mijn vast Scandinavië-reisgenoot met zijn vriendin dit keer en ikzelf.

Ryanair vloog voor 58 euro (schandalig goedkoop) heen en terug naar Stockholm. Het is niet Stockholm hoofdstad, maar het iets zuidelijkere Nyköping waar er net zoals in Noorwegen rechtstreekse Flygbussen afgestemd op de vluchten rijden naar Stockholm.

Het oorspronkelijke plan was tot de hoofdstad rijden met die busmaatschappij wat wellicht iedereen doet, en daar dan een trein tot Karlstad nemen, maar door treinwegwerkzaamheden (er reden geen treinen die zondag vanuit Stockholm dus het zou dan bus tot een station in de buurt en dan pas trein op) had ik zitten zoeken en die luchthaven Nyköping ligt dicht (10min bus voor een 30 SEK op website http://www.sormlandstrafiken.se) bij de stad Nyköping waar ook een treinstation is. Van daar kunnen we ook tot Karlstad raken.
Er waren zelfs twee mogelijkheden, ofwel bus tot Katrineholm Central en daar overstappen op trein tot Karlstad ofwel een trein tot een stad en daar overstappen. omdat die bus stopt langs de luchthaven, zodat bij vertragingen we niet eerst tot het stadje gaan maar aan de luchthaven die bus pakken, kozen we voor die optie.

In Karlstad moeten we dan rond half acht een bus pakken naar het noorden: ik gebruikte de site http://www.varmlandstrafik.se/ en vond 19u25 bus 600 tot Hagfors en daar overstap op bus 303 tot Eksharäd, vlakbij Bynscamping waar we de kano's gehuurd hadden. Eerste nacht zouden we daar dan overnachten zodat de maandag meteen met die kano's ons avontuur konden beginnen.
Bynscamping: met Per had ik al meerdere mails gestuurd en hij stelde een parcours voor van meren en rivieren met dagelijks pickup-plaatsen vlakbij een weg zodat we flexibel konden zijn in duur en lengte afhankelijk van goesting, het weer e.d.
We zouden tot Rämmen varen, daar onze kano's laten oppikken en wij zouden van daar met GPS wandelen tot Hällefors. Dit is een grotere bebouwde kern waar een trein ons tot Kopparberg kan brengen zondagavond 16 juli waar we met de derde reispartner, Tineke, de vriendin van Kris, de Bergslagsleden-trail zouden afwandelen. Het laatste weekend zou dan citytrip Stockholm worden met overnachting in een hostel, het goedkoopste dat we vonden voor 22 euro per nacht per persoon in een vierpersoonskamer.

DAG 1: veel openbaar vervoer

We spraken af op de luchthaven van Charleroi. Ryanair kreeg terminal 2 toegewezen: een kleinere terminal, met nog minder koopmogelijkheden en opvallend weinig volk. Scandinavië is niet zo gegeerd blijkbaar. Ook het vliegtuig bleek niet vol te zitten.
De nieuwe tactiek van Ryanair om geld te vragen om je zitplaats te kiezen en dus samen te kunnen zitten met je reispartners, werd meteen duidelijk: we zaten verspreid in het vliegtuig ook al zaten we alleen en was er naast ons telkens nog een zitplaats ter beschikking. Domme marketingzet als je het mij vraagt, want het wekt een afkeer op zodat je uw euro liever uitgeeft in de taxvrije winkels op de luchthaven dan in het vliegtuig zelf!

We arriveerden in Stockholm-Skavsta, een kleinere luchthaven ten zuiden van Stockholm. Bagage was snel opgepikt ook al was mijn backpack echt de allerlaatste die van de band rolde. In België had ik uitgezocht om niet met de Flygbussarna naar Stockholm te reizen en daar dan verder te reizen naar Karlstad, maar om met een lokale bus 313 voor 30 SEK naar Nyköping te gaan en hier met bus+trein tot Karlstad te gaan. Komt goedkoper uit en reist iets sneller. De lokale bus vind je op Sormlandstrafiken)

In Nyköping namen we de bus tot Katrineholm Central, hier moesten we een half uurtje wachten op een treinverbinding naar Karlstad. En jawel je komt ook daar Vlamingen tegen die op je vliegtuig zaten en daar plannen hebben.

In Karlstad hadden we een klein uurtje tijd om bus 600 te nemen tot Hagfors; de chauffeur was zeer vriendelijk en wist ons te zeggen dat dezelfde bus overging in onze volgende bus 303 via Eksharäd zodat we rechtstreeks naar Bynscamping konden meerijden. Deze busmaatschappij is van Varmlandstrafik.
Tot nu toe allemaal vriendelijke Zweden tegengekomen, behalve in Karlstad zelf in de Mc Donalds: omdat ik naast de persoon die bediend werd i.p.v. achter die persoon, werd ik genegeerd en staken andere klanten gewoon voor. Het was geen oorspronkelijke Zweed.. die had me misschien aangepord om in de rij te staan als die zag dat ik niet volgens de etiquette aanschoof. Nou ja, het broodje uit de kiosk smaakte ook wel.

Bynscamping in Eksharäd: met Per had ik meerdere mails gestuurd en samen met hem een parcours geregeld met flexibele oppikplaatsen waar we konden stoppen met kanovaren ongeacht de reden (ziekte, het slechte weer, beu, timing of finish). Op voorhand had ik 10% betaald en ter plaatse betaalden we het resterende. Hij wilde ons diezelfde avond, 22u, al tot de kanoplaats voeren, maar daar hebben we toch voor bedankt: na een dag vol vervoer was tent opzetten, douchen en rustig een dutje doen het eerste en laatste wat we nog wilden doen.
Het geheel kostte per persoon rond de 150 euro voor 5dagen kano, waterdichte zakken, transportwielen, douche en kampeerplaats en vervoer tot kanoplaats. Best okay!

DAG 2: kanovaren met wildkamperen

We konden de kano's testen 's ochtends aan de rivier van de camping: er waren standaard kano's maar ook een lichtere en snellere variant; echter de bovenrand kwam dichter tegen het wateroppervlak en is dus gevaarlijker om water binnen te krijgen bij hevig peddelen of stevige wind. We dachten om van elke soort er eentje te nemen, maar Per zag hoe onervaren we waren en adviseerde om toch maar twee keer de standaard kano's te nemen.
We huurden ook een waterdichte tas waar een volledige backpack in geraakt: geen stress voor natte kleren of verlies als de kano toch zou omslaan.

Rond de middag werden we tot een meer vlakbij Tyfors gevoerd met twee standaard kano's. Een open ruimte naast de rivier / het meer waar zeker gekampeerd kan worden of auto's achter gelaten kunnen worden. Hij vertrok pas toen we in het water waren en verder peddelden. Of hij het helemaal vertrouwde weet ik niet, maar het peddelen ging goed. Het kanovaren gebeurt eigenlijk in meren, groot en klein, die behoren tot de rivier Svärtalven.

DAG 2: landtransporten

We peddelden de hele tijd non-stop maar op een rustig tempo. We hadden afdruks van google maps gekregen, euhm, met een Engelstalige beschrijving over enkele opvallende landschapselementen waar we het meer uitmoesten of op moesten letten.
We hadden zeker twee uur gepeddeld zonder pauze. Net voor het eerste landtransport, einde meer 1, hielden we op een eilandje even halt en namen we een energiereep tot ons.

Nadien volgde het allereerste landtransport: we schoven met de kano tot net op de oever. Dan stapte de voorste stuurman uit om de kano dichter bij de wand te trekken. Vervolgens de kano de oever optrekken tot deze op een recht stuk staat waar je met de wieltjes zou kunnen rijden. Dan moet je met twee de kano optillen om de wieltjes eronder te stoppen en met een kabel span je dan de wielen vast aan de kano en kun je ermee rijden.
Even de weg volgen en dan het omgekeerde: kano optillen en de riem losmaken en de wieltjes eronder uitduwen. Kano voorzichtig terug op de grond laten zakken en daarna alles in de kano en deze dan langs de oever terug het water doen inglijden. Een hele onderneming telkens, maar het leuke ook wel aan het kanovaren.

DAG 2: nog een landtransport

Na landtransport 1 kwam vrij snel het tweede. Hier moesten we de kano met wat meer kracht even omhoog duwen naar een asfaltweg die naar een sluis leidde. Daar moesten we eigenlijk alleen maar de asfaltweg oversteken en dan langs die weg het bosweggetje nemen met de kano om aan het volgende meer Sodra Laggen te raken.

We waren nog maar even dit meer in, rond 17u die namiddag, verre van het aangeduide natuurgebied waar we wildlife zouden kunnen spotten, of we merkten een bever op die onze richting mee zwom. Tijdens de hele tocht in deze en enkele volgende meren kon je omgevallen (of gebeten) bomen opmerken waar mogelijks bevers in huizden. Spannend allemaal.

Na dit lange meer kwam een volgend landtransport te Älvsjöhyttan waar we dachten een slaapplaats te zoeken voor de tenten eens we met de kano's terug aan een meer kwamen. We naderden het meer maar hoorden lawaai en kampvuur: er plaats was al ingenomen door twee gezinnen die er nauwelijks zelf hun tenten kwijt konden. Dus gingen we met onze kano's te water en vaarden we het moerassige en roestige verdacht stille water in, opzoek naar een volgende shelter. Bleek vrij snel dat als we de hoek om vaarden in dat meer we aan de achterkant van die vorige shelter uitkwamen, met een bos ertussen, waar nog een vrije shelter stond: een plat stukje gras tussen al die bossen met kampeerplaats! Hier meerden we aan, zetten we de tenten op, en terwijl we opgegeten werden door knott wat piepklein stekende vliegjes zijn, zo klein als donderbeestjes maar enorm jeukend, maakten we onze enige redding van die beesten klaar: kampvuur!

DAG 3: de lang verwachte zwempartij

Een vrij goede nachtrust later klaarde het 's ochtends mooi op. Het had geregend die nacht en het moeras zag er opeens minder modderig uit en meer water. Dit meer heet volgens de kaarten Lekaråsagen. Eens gewisseld van kanopartner ook.

We kregen nog enkele donkere wolken te verwerken en wat lichte regen. Daarna klaarde het netjes op toen we bij een volgende shelter (rechterkant) in hetzelfde meer kwamen. Een koppel Denen was er net aan het vertrekken; het plaatsje zag er iddylisch uit dus hebben we hier kleine twee uurtjes doorgebracht: de kano's op het droge gelegd en in het zonnetje met klein strandje een ideale gelegenheid om eens in zwembroek gewoon te gaan zwemmen in het meer. Een zalig gevoel! Daarna wat opgedroogd, gezond, en ons brunch vriesgedroogd zakje verorberd. Dit was echt quality-time, de reden om zo'n reis te ondernemen!

DAG 3: het kreekje

Zo'n rustig chill moment is belangrijk voor de groepsgeest. Daarna ging het kanovaren eens zo snel en vrolijk. We moesten nu een afslag zoeken in het meer, dus goed de kaart bestuderen en de vormen van het oevers bekijken, om de kreek niet te missen. Ze voorspelden hier een boost aan wildlife maar echt wilde dieren hebben we hier niet gespot. Nochtans was het er zeer stil.

Het kreekje was wel een tof om een afwisseling in landschappen te zien: zeer dichte begroeiing. Het mondde uit in een groot meer dat we overstaken. Via een versmalling kwamen we in een nieuw nog groter meer uit met enkele brokstukken die eilandjes voorstelden. We meerden er op aan. Harde wind deed ons stevig varen op zo'n groot meer. Gelukkig was er af en toe een verwarmend zonnetje.

Een deel van het gezelschap raakte vermoeid en we besloten om een kampeerplaats te zoeken vanaf 17u. Enkele keren aangemeerd maar nergens iets geschikt gevonden: steeds op privé-gebied of langs een weg; ofwel gewoon bos en rots en dus geen mogelijkheid tot tent opzetten. We bleven dan maar rustig verder peddelen en vonden uiteindelijk een shelter nadat we het meer Bredreven waren overgestoken, aan een bos met alweer mogelijkheid tot kampvuur want ook die avond zouden de knott ons weten te vinden.
Het was vrij laat en het water iets te donker en diep om erin te springen en me te wassen, dus gewoon met het washandje me maar proper gemaakt om de vuiligheid van de dag kwijt te raken.

DAG 4: de weg en de supermarkt

We ruimden redelijk vroeg op want vandaag konden we de finish bereiken als we wilden. Er volgde een lang landtransport over en langs een grote weg en doorheen een dorpje: Lesjöfors, waar we een supermarkt Coop tegenkwamen. We parkeerden de kano's aan de zijkant en gingen beurtelings inkopen doen: fruit, koeken en wat suikerdrank konden er zeker in! Wel een grappig zicht met de kano wandelend langs een grote weg.

Nadien vaarden we noordelijker het meer Lesjön in opweg naar Rämmen maar we besloten om op een mooie locatie te stoppen en kampplaats te houden. De finish was immers niet heel lang meer verwijderd en dit was nog maar de derde dag dat we aan het peddelen waren.
We vonden een prachtige shelter, ik vond het echt iddylisch, in een baai van het meer, met ondiep water en kleine steentjes om een zwem te houden, plaats voor de tenten op gras en kampvuur. Het leek op een uitstulping in het water: echt knap!

DAG 5: de finish

Een prachtig zonnetje liet me nog eens genieten van de omgeving alvorens we de tent inpakten en de laatste afstanden gingen afleggen. In dat meer naar Rämmen gingen we westwaarts varen.
Eerst moesten we tussen de twee meren nog een landtransport doen waar er een stukje tussen de bomen ging en er geen pad was om de wieltjes te gebruiken, dus kano's optillen! Dat was weer eens iets anders en vraagt toch wat samenwerking.

Gelukt en we vaarden het laatste meer over en zochten de finish waar ze ons en vooral de kano's makkelijk konden oppikken want er liep een grote weg langs.
We moesten er enkele uurtjes wachten dus maakten we er ons vriesgedroogd zakje klaar, gingen we wat socialisen met toevallige zonnekloppers en waagden we een laatste keer een zwempartij in het meer.

DAG 5 & 6: Bynscamping, Karlstad

Ze brachten ons terug naar Bynscamping waar be besloten om nog een nachtje te kamperen, deftig te douchen. We gingen er wel in de lokale pizzeria wat eten en wandelden wat door het dorpje en intussen overlegden we wat we de resterende dagen zouden doen: immers de 5e reisgezel zou zondagavond arriveren maar het was nu donderdag.

We besloten vrijdag met de bus naar Karlstad te rijden. Daar hadden we even de tijd, dus een wandeling in Karlstad opzoek naar iets lekkers om te eten. Het werd een pikant wokrestaurant op een pleintje.

In België had ik er de treinuren bestudeerd, maar bleek ter plaatse dat er meerdere operatoren zijn die rijden, met hun eigen treinen en uren en prijzen. We raakten goedkoper aan een treinkaartje om naar ons hikinggebied te reizen. Het was een ouderwets biljet zoals je op de foto kunt zien. Ook de trein was van de oudere stempel, maar alles aanwezig, zelfs opladers voor de gsm!

DAG 6: niet Kopparberg maar Ställdalen

De alternatieve spoorwegmaatschappij voerde ons niet naar Kopparberg maar naar Ställdalen, een stadje 8km noordelijker. Toen we arriveerden hebben we niet veel moeite gedaan om te zoeken naar een bus; ook de poging tot liften namen we niet ernstig en we hebben de 8km gewoon te voet gedaan langs de grote baan. Het was reeds avond en we hadden nog niet beslist wat we in Kopparberg precies zouden doen, wellicht een slaapplaats zoeken om dan 's anderendaags naar de allereerste meter van het Bergslagsleden-trail te gaan.

We zaten door onze watervoorraad toen we een kleine twee uren later in Kopparberg arriveerden. Bij de lokale pizzeria mochten we onze flessen vullen. We stonden aan een immobiliënkantoor naar de prijzen van lokale huizen te kijken toen een bejaard koppel aan de praat raakte met ons. Ze boden ons net niet een lift aan naar ons hikegebied, maar beveelden ons wel een prachtig plaatsje aan waar we konden wildkamperen, aan een meer Laxtjärn, weg van bebouwing en slechts 2km van hier. We konden er zwemmen in het meer, eerder om ons te wassen want het was al laat aan het worden en we wilden de volgende dag snel naar onze startplaats reizen! Uiteraard ook kampvuur!

DAG 7: liften tot Kloten

We stonden vrij vroeg op om in het centrum van Kopparberg info te vragen om tot Kloten te raken. Blijkt er geen enkele bus daarnaartoe te rijden. We vroegen aan voorbijgangers en in de lokale restaurants en supermarkten meer info, maar uiteindelijk heeft het liften ons geholpen. Een kerel in het kleinste autootje dat je je kunt indenken wilde ons gevieren met backpacks brengen tot het grote kruispunt naar Kloten maar besloot uiteindelijk om ons helemaal tot daar te voeren. 20 km met de auto valt nog mee natuurlijk.

De kerel was bier aan het drinken en reed aan hoge snelheid. Ik probeerde hem aan de praat te houden zodat hij minder de kans greep om bij stilte van zijn blikje bier te drinken.

DAG 7: hike Kloten tot Gillersklack

Blij dat we in Kloten gearriveerd waren begon onze hiking. We praatten nog even met de lokale bevolking terwijl reisgenoten nog gebruik wilden maken van een normaal toilet. Ze waarschuwden ons dat de elanden kleintjes hadden en dus best gevaarlijk kunnen zijn. De hike kon beginnen: met oranje strepen op bomen werd het pad heel goed aangeduid. Meteen ons geamuseerd met een eekhoorntje dat de show stal. We wandelden wat op en neer maar vooral Ardennenhoogtes en niet echt steile klims. De hele tijd tussen de bomen: het zoeken naar een kampeerplaats zou zeker moeilijkheden opleveren; maar we waren blij dat we eindelijk konden beginnen wandelen, dus dat gingen we vele kilometers doen.

Aan een meer met een schuilhut warmden we water op om ons vriesgedroogd zakje te verorberen. Intussen de drinkflessen vullen maar toch wel telkens met een filter. De landschappen wisselden tussen droge bossen, dorre vlaktes met gerooide bossen en waterplassen en moerassen; ze hadden we op alle moerasachtige gronden houten planken gelegd dus geen onverwachte natte voeten.

DAG 7: het zwembad van Gillersklack

We arriveerden iets voor 20u in Gillersklack. We arriveerden aan een hotelcomplex met vakantiehuisjes. Dat was het enige waaruit Gillersklack bestaat. Het zag er allemaal verlaten uit. Enkele huisjes bleken wel bewoond. Op de parking met vuile kiezelstenen stonden twee caravans. We keken wat de kat uit de boom, verkenden het gebied. We vonden het gebouw van douche en toilet open, dus dachten de tent daar eerst op te stellen. Het grasperk van het verlaten hotelcomplex zag er ook wel aantrekkelijk uit, en vooral proper! Een bewoner van een vakantiehuisje zei ons dat er vorige nacht ook een tent op dat grasperk stond.

We waren nog niet goed bezig met uitpakken, of er komt een Canadees op ons af, een echte businessman. Hij stelt zich als de eigenaar voor, vraagt weinig geld om te tenten te mogen opslaan. Daarna laat hij ons binnen in het verlaten hotelcomplex, loodst ons naar het zwembad, kleedkamers, douches en zegt wel tien keer dat hij dit allemaal gratis ter beschikking stelt voor ons omdat hij zo'n toffe vriendelijke kerel is, maar aub dat we niet van hem mochten stelen.
We gingen gretig in op zijn uitnodiging en zwommen partijtjes, helemaal alleen, in dat zwembad, douchten, aten in zijn salon onze vriesgedroogde maaltijden, ver van de bijtende knott dus. Dat deed heerlijk na een zware wandeldag! Dank u wel meneer de Canadees!

DAG 8: hike Gillersklack tot Kopparberg

's Nachts regende het enkele keren en ook 's ochtends en 's voormiddags bleef het de hele tijd regenen. We besloten op een iets minder heviger moment van regen de tenten in te pakken. We konden immers onze bagage schuilen in het hotelcomplex. We zochten de Canadees op in zijn vakantiehuisje maar zijn jong vrouwtje deed open en zei dat hij al vertrokken was en dat we aan de ingang konden betalen.
Aan de voorkant van het complex bleek het hotel opeens niet verlaten te zijn, het zwembad was zelfs open en de kantine zat vol toeristen die er iets kwamen eten en drinken. We moesten iets minder betalen dan de Canadees ons zei. In de regen begonnen we dan aan het vervolg van de hike: naar Kopparberg opnieuw want 's avonds zou ons 5de groepslid daar ons vergezellen.

Deze zondag was echt een druilerige dag; weinig opklaringen en we arriveerden als verzopen kiekens in Kopparberg. We schuilden in het buskotje waar ons 5e groepslid ook zou komen, en waren alternatieven aan het bedenken want we waren echt nat, ook onze spullen, de tenten waren minstens vochtig. Zelfs de slaapzak van een andere reisgenoot was nat geworden tijdens de hike vandaag. En ons 5e groepslid meteen in een natte tent laten slapen was niet echt een vriendelijke oplossing. We beslisten om de bus te nemen naar Ställdalen, gratis busrit want ze waren aan het werken aan de spoorlijn en de bus was dus een vervangbus. Daar hadden we vanuit Kopparberg een hotel geboekt, vrij goedkoop; de balie sloot er wel om 21u maar de man zou de kamersleutels op de toog klaarleggen. Klinkt allemaal wel avontuurlijk. Gearriveerd wachtte hij ons toch nog op, heel vriendelijke man. De hotelkamer was een zege: heerlijk warm, plaats genoeg om alles te drogen, en een zachte matras! Super!!

DAG 8: busrit Kopparberg tot hotel in Grängesberg

We schuilden in het buskotje waar ons 5e groepslid ook zou komen, en waren alternatieven aan het bedenken want we waren echt nat, ook onze spullen, de tenten waren minstens vochtig. Zelfs de slaapzak van een andere reisgenoot was nat geworden tijdens de hike vandaag. En ons 5e groepslid meteen in een natte tent laten slapen was niet echt een vriendelijke oplossing. We beslisten om de bus te nemen naar Grängesberg, gratis busrit want ze waren aan het werken aan de spoorlijn en de bus was dus een vervangbus. Daar hadden we vanuit Kopparberg een hotel geboekt, vrij goedkoop; de balie sloot er wel om 21u maar de man zou de kamersleutels op de toog klaarleggen. Klinkt allemaal wel avontuurlijk. Gearriveerd wachtte hij ons toch nog op, heel vriendelijke man. De hotelkamer was een zege: heerlijk warm, plaats genoeg om alles te drogen, en een zachte matras! Super!!

DAG 9: hike Kopparberg tot Nyberget

Het ontbijt was eenvoudig maar met stevige 80s muziek geleid door een Russisch sprekende gerante die zich best amuseerde! We rekenden af, konden opnieuw gratis met een bus terugkeren naar Kopparberg en daar begonnen we aan de hike in een groep nu met 5 leden. Zalig zonnetje dus t-shirt en korte broek. We wandelden rustig maar soms ook te snel. Blaren bij ons 5e groepslid kwamen snel opsteken en dan zou de makkelijke 30km op vrij vlak terrein loodzwaar maken.
We aten onze vriesgedroogde zakjes op aan een meer en ik filterde er ons drinkwater. Het vervolg van de wandeling werd een marteling voor ons 5de groepslid en de blaren. Het tempo lag laag, maar we moesten doorzetten, want de dag nadien gingen twee groepsleden van het trail af omdat ze een vroegere vlucht terug hadden naar België en ze nog een heel eind moesten reizen naar Stockholm.

Tegen de avond arriveerden we in Nyberget waar ons koppeltje een hostel nam om te overnachten. De blaren en zware hikingdag hadden hun tol geëist. De drie anderen waaronder ikzelf kampeerden dan aan het meer, maakten nog een allerlaatste keer kampvuur.

DAG 10: rustige hike en ook stoppen

We namen afscheid van de twee groepsleden die een vroegere vlucht moesten halen. De drie achterblijvers waaronder ik gingen het vervolg van de trail doen maar op een rustig tempo. We vervolgden het trail naar Uskavi maar de blaren namen het plezier af van onze 5e reispartner zodat ook wij er in de namiddag bij Guldsmedshyttan af gingen en aan de grote baan een bus namen naar Örebro.

In Örebro zochten we dan een camping, deze bleek toch nog enkele kilometers uit het centrum te liggen. Camping Gustavik is een luxe-oord met zwambaden, restaurants, grote douches en saintaire voorzieningen voor karavans, zelfs keukens en een minigolfterrein. Niet meer het wildlife en de eenvoud van de vorige week maar grote luxe. We hebben enkele dagen op deze camping doorgebracht, zijn daarna iets vroeger dan gepland naar Stockholm gegaan en hebben daar het geboekte Interhostel iets langer bezet.
Een beetje jammer dat het hiken vroeger moest eindigen, maar Stockholm is een stad waar je zeker enkele dagen kunt citytrippen, dus de moeite om daar enkele dagen voor uit te trekken!