Australië 2022

het noodzakelijke (negatieve) duwtje

Een heel klein stukje negativiteit in deze paragraaf, het enige dat ik aan het reisverhaal van Australië wil spenderen. Ik ga het doelbewust vaag houden, om er niet teveel gewicht aan te geven. Ik heb een resem lichamelijke klachten gekend, telkens kort van aard, maar steeds een teken van mijn onderbewustzijn dat er iets moest gebeuren. Ook al had ik het bewustzijn wel onder controle, toch bleef het aan me knagen. Alles is terug te brengen onder een geval: stress veroorzaakt door het gedrag van de directeur.

Toen begin 2022 er in de pesterijen een rode lijn werd overschreden, voelde ik dat ik richting burn-out aan het gaan was en moest ik ingrijpen want mijn passie in lesgeven afnemen is wel het laatste dat ik wil toestaan. Tijdens de krokusvakantie heb ik toen eens alles op een rijtje gezet waaraan ik wel nog en geen meer energie in wil steken. Naast een aantal beslissingen die ik toen genomen heb, zit deze reis er dus ook tussen: het ogenblik is gekomen om de grote reis te maken waarover ik al mijn hele leven droom.

de plannen vooraf

Ik wil vooral aanwezig zijn in het land, het Australië zelf. Velen vragen me of ik ook naar Nieuw-Zeeland wil gaan of Zuidoost-Azië maar mijn droom is om het echte Australië te doen, met haar outback, de steden, de kustlijn, de tropische bossen.

Omdat ik zelf niet graag met de auto rijd/reis en toch wel een aantal hoogtepunten te kunnen aandoen die moeilijk bereikbaar zijn, zal ik de eerste vier weken van mijn reis aansluiten bij een touroperator die in een kleine groep een aantal ervaringen kan verzorgen: van Sydney en Melbourne via de Great Ocean Road en Aidelaide de outback in via Uluru tot Alice Spring; daar dan eens tot Darwin en eindigen in Cairns.

De touroperator stopt in Cairns, van daar vertrek ik samen met een Vlaamse reisgezel om een stuk van de oostkust samen af te reizen. Met de Greyhound is het makkelijk om als backpacker de oostkust af te reizen, stoppend in alle hostelwaardige dorpjes en steden. Dat zou een goeie maand in beslag nemen om alleszins tot Brisbane te raken.

De laatste maand laat ik doelbewust open: reis ik verder, alleen of met die reisgezel, ga ik nog eens terug richting outback, of doe ik toch de westkust eens aan, of vlieg ik naar het Tasmanië helemaal in het zuiden.. ik laat het open aan het moment.